- zabudowany
- [забудовани]
adjзабудований
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
zabudowany
Look at other dictionaries:
miasteczko — n II, N. miasteczkokiem; lm D. miasteczkoczek 1. «niewielkie miasto» Ciche, senne miasteczko. Prowincjonalne, kilkunastotysięczne miasteczko. ∆ Miasteczko młodzieżowe, studenckie, sportowe, festiwalowe itp. «teren zabudowany prowizorycznymi… … Słownik języka polskiego
miasto — n III, Ms. mieście; lm D. miast 1. «duży obszar intensywnie i planowo zabudowany, podlegający odrębnej administracji, będący skupiskiem ludności wykonującej zawody nierolnicze» Miasto stołeczne, prowincjonalne. Miasto fabryczne, handlowe, portowe … Słownik języka polskiego
miejscowość — ż V, DCMs. miejscowośćści; lm MD. miejscowośćści «teren zabudowany i zamieszkany przez większą liczbę ludzi; (niewielkie) miasto, wieś, osada» Wiejska, górska, nizinna, malownicza miejscowość. Miejscowość kuracyjna, uzdrowiskowa, letniskowa,… … Słownik języka polskiego
pole — n I; lm D. pól 1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę, nadający się do uprawy; ziemia uprawna» Żyzne pole. Pola uprawne. Pole pszenicy, żyta. Orać, uprawiać pole. Pracować na polu, w polu. ◊ Szukaj wiatru w polu «o kimś lub o czymś zaginionym,… … Słownik języka polskiego
przedmieście — n I; lm D. przedmieścieeść «dawniej: obszar zabudowany przylegający bezpośrednio do dużego miasta, dziś: peryferyjna dzielnica miasta» Uliczki przedmieścia. Mieszkać na przedmieściu … Słownik języka polskiego
przestrzeń — ż V, DCMs. przestrzeńeni; lm M. przestrzeńenie, D. przestrzeńeni 1. blm «trójwymiarowa rozciągłość, nieokreślona i nieograniczona, w której zachodzą wszystkie zjawiska fizyczne» Ruch ciał w przestrzeni. Zajmować określone miejsce w przestrzeni.… … Słownik języka polskiego
szeregowo — przysłów. od szeregowy Teren zabudowany szeregowo. Żarówki połączone szeregowo … Słownik języka polskiego
zabudowa — ż IV, CMs. zabudowawie, blm 1. «zabudowanie, zabudowywanie» Planowa zabudowa. Działka do zabudowy. Przystąpić do zabudowy placu. 2. «budynki znajdujące się na określonym terenie; także teren zabudowany» Drewniana, murowana zabudowa. Wysoka, niska … Słownik języka polskiego
miejsce — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolna przestrzeń w terenie lub pomieszczeniu, którą można czymś wypełnić; obszar, teren, pole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mało, dużo miejsca. Miejsca na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miejscowość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. miejscowośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} niezbyt duży obszar zabudowany i zamieszkany przez ludzi; najczęściej niewielkie miasto lub wieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niewielka, malowniczo położona, pograniczna miejscowość … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obszar — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. obszararze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ograniczony w jakiś sposób, stosunkowo duży fragment przestrzeni; znacznej wielkości teren : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obszar… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
